Wat is het fantastisch om een goed functionerend lichaam te hebben. Het is eigenlijk gek dat ons ‘lichaam’ vaak helemaal niet opvalt als het goed functioneert en klachtenvrij is. Dat is toch ook normaal? Zo hoort het toch ook te zijn. We merken ons lichaam pas op als het vervelend gaat doen. Fysieke pijn, jeuk, verminderde mogelijkheid tot bewegen en de lijst gaat door. Dit is natuurlijk niet zo raar. Het is ook niet fijn om ‘niet lekker in je vel’ te zitten. Maar wat wil dat lichaam nu toch?
Enorm balen
Wat doe jij met jouw klachten? Veel mensen balen vaak enorm van hun fysieke ongemakken. Het belemmert ze in wat ze willen doen. Ze willen dat de klachten zo snel mogelijk weg zijn en nooit meer terug komen. Helaas werkt dit vaak anders. Dit zie ik ook veel gebeuren in de praktijk.
De meeste mensen gaan het gevecht aan met hun eigen lichaam. Ze worden boos. Rot lichaam! Waarom flik je me dit. Ze blijven doorgaan waarmee ze bezig willen zijn en laten zich niet klein maken door hun lichamelijke (of psychische) ongemakken. Ze proberen de pijn niet meer te voelen en ze bewegen er zo ver mogelijk van weg. Andere mensen zijn bang voor de pijn in hun lichaam. Hoe dan ook er wordt om de pijn heen geleefd.
Het kan nog lastiger worden als je pijn in je lichaam voelt waar geen oorzaak voor gevonden kan worden. Alle onderzoeken zijn gedaan en er komt niets uit. Zit het dan tussen je oren? Zeker niet. Recent hersenonderzoek toont aan dat afwijzing door anderen en buitensluiting dezelfde circuits activeren als fysieke pijn. Je kan dus pijn voelen, ook als daar geen medische oorzaak voor is.
Openen en sluiten
De pijn kan komen door een val (acuut trauma) of door een ziekte of aandoening. Ook kan je belemmerd worden door steeds terugkerende klachten of zoals al besproken de klachten waar geen medische oorzaak voor te vinden is, maar die er wel zijn. De belangrijkste vraag is: Wat doe jij met de pijn? Beweeg je er van weg of kun je er ook een beetje naartoe bewegen?
Je kan je helemaal afsluiten voor de pijn en doen alsof deze er niet is of je geen parten speelt. Je negeert je pijn. In de praktijk zie ik dit helaas vaak genoeg. Ik zie dat de klachten vaak toenemen in plaats van verminderen.
Een andere tactiek is jezelf een beetje te openen voor je pijn. Mag die pijn er een beetje zijn? Precies zoals die er is. De pijn hoeft niet weg en ook niet minder te worden. Jouw pijn wil ook gezien worden, net zoals jij dat wilt. De pijn is onderdeel van jou. Het is niet iets dat los te koppelen is van jou. Hoe hard je dit ook probeert. Jouw klachten willen aandacht en gezien worden. En als je zo aan het luisteren bent naar je lichaam en je klachten, misschien kun je dan ook een beetje horen wat het je te vertellen heeft.
Diepe gronden
In de praktijk merk ik dat pijn vaak diepere gronden heeft dan dat we in eerste instantie denken. Je kan denken aan grenzen, balans tussen rust en inspanning, onverwerkte emoties, om er maar een paar te noemen. Open staan voor je pijn en deze niet weg willen hebben is een kwaliteit. De pijn is er vaak niet mee weg, maar de pijn wordt wel dragelijker. Het opent ook deuren naar groei (zelfinzicht) en herstel.
Leef jij om de pijn heen? Ik ben benieuwd of je jezelf herkent in mijn blog. Laat gerust je bericht achter.
Hulp nodig bij het begrijpen van jouw lichaam, neem dan gerust contact met me op.
Leave a Reply